Mee met een BW – John Wiggerman

De omgeving en de vele vrijwilligers, dat maakt Wesepe volgens hoofdpersoon John Wiggerman (52) zo geschikt voor een survivalrun op het hoogste niveau.  Zondag is het zover. De laatste week is het de puntjes op de i zetten. Een week van te voren in de ijzige kou sturen  John Wiggerman en zijn rechterhand Herman Roddeman de teams aan. “Het weer maakt niet uit, ook niet voor de sport, maar ik hoop dat het tijdens de wedstrijd toch droog is en zo’n 15 graden voor de vrijwilligers en het publiek” aldus John die na 25 jaar Wesepe gaat verlaten.  Met de run heeft hij en de zijnen ons dorp zeker op de kaart heeft gezet .

Tien weken geleden werd een begin gemaakt met de opbouw . Ook de laatste zaterdag voor de run stroomt in de vroege ochtend het Wapen van Wesepe langzaam maar zeker vol met vrijwilligers die aangestuurd door Herman zich allen na de koffie van hun taak kwijten  “Zelf ben ik al wel acht maanden bezig met de run, vooral in mijn hoofd.”

John Wiggerman, geboren en getogen in Amersfoort begon zijn survival carrière in feite  in het leger, waar hij twee jaar bij het Korps Mariniers heeft gediend. Na  drie jaar Veenendaal streek hij dertig jaar geleden neer in Averlo bij Jan en Ees Grootentraast. Daar kon hij met zijn compagnon Bart Dinkelman het buitengebied vast verkennen. Samen met zijn toenmalige vrouw Anjo, die lerares was op de A. Bosschool, kwamen ze in het kostershuis terecht. “Eigenlijk allemaal door toeval.”

John, een sportman in hart en nieren, begon samen met  Bart in de triatlon, maar dertig jaar gelden werd het nog meer uitdaging in de survival waar hij  nog steeds met de top van Nederland meedoet. Hij stortte zich zelf op de Adventure Race die hij deed in Nepal. Het bleef niet alleen bij sporten zelf. Het werd dus ook de organisatie  van de Survival Run Wesepe die uitgroeide tot een van de grootse en mooiste van Nederland.

“In 1992 zijn Bart en ik gestart met de survival groep en in 1997 was daar onze eerste run. Vanuit de zomerfeesten Wesepe, Labor en de sportclub kwamen velen ons helpen en kijk een Anton Grotentraast, hij doet dat nog steeds. Daar begint het ook mee, met een goed team vrijwilligers.” En dat ze goed werk leveren staat buiten kijf. “Er is in al die jaren nog nooit een touw geknapt.”

Qua omgeving roemt John de afwisseling van bossen en weilanden. “Tijdens de hele run is er geen meter verhard. Dat is wat Wesepe zo uniek maakt. Je kunt ook alles meefietsen en dat maakt het helemaal super mooi, ook voor de vrijwilligers.”

Gestart werd ooit met 256 deelnemers en zondag vertrekken er meer dan 2000. “Het mooiste is op zondagochtend om 9 uur net voor de start. Dan houd ik mijn praatje voor de ongeveer 200 vrijwilligers.  Om twee uur gaan Herman en ik het parcours rond om alle vrijwilligers persoonlijk te bedanken. Het allermooiste is dan dat zij ons bedanken dat ze aan zo’n mooi evenement mogen deelnemen.

Na deze laatste run zit het voor John en de zijnen erop al blijft de survival groep natuurlijk wel voortbestaan. “We hadden al langer het idee om met de organisatie van de run een keer te stoppen. John volgt zijn hart en vertrekt naar Oldenzaal. “Wat ik het meest zal missen? Ik denk de voldoening  dat je met een heel team zo iets moois kunt neerzetten.”

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Scroll to Top